ଅଳତା କୁଙ୍କୁମରେ ସଜେଇ ହୋଇ ପାନ ବଟୁଆକୁ ସାଥିରେ ଧରି ବରଷକୁ ଥରେ ଆସେ ରଜ

Jun 10, 2021 - 07:03 Updated: Jun 10, 2021 - 07:03

6495

ହଳଦୀ ରଙ୍ଗରେ, ଫୁଲର ଦୋଳିରେ, ନୂଆ ପୋଷାକର ସମାହାରରେ, ଅଳତା କୁଙ୍କୁମରେ ସଜେଇ ହୋଇ ପାନ ବଟୁଆକୁ ସାଥିରେ ଧରି ବରଷକୁ ଥରେ ଆସେ ରଜ । ମେଘର ଆଗମନରେ ଅକାଶ ମେଘର ମକୁଟ ପିନ୍ଧିଲା ପରି ଲାଗେ । ଅଧା ଖରା ଓ ଅଧା ମେଘ ଫେଣ୍ଟାଫେଣ୍ଟି ରଜ ପାଗ ମନରେ ଉସôାହ ଭରିଦିଏ । ଗ୍ରାମର କିଶୋରୀ ମାନେ ପାଦରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଅଳତା, ପାପୁଲିରେ ମଞ୍ଜୁଆତି ପତ୍ରର ବର୍ଣ୍ଣଛିଟା, ଦେହରେ ହଳଦୀ ମାଖି ଅତର ଲଗାନ୍ତି । ଆଖିରେ କଜଳ, ମଥାରେ ଟିପି ଟିପି ଚନ୍ଦନ, ବେଣୀରେ ରିବନ ଫୁଲ ଲଗାଇ, ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ନୂଆ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ରଜ ଦୋଳିରେ ବସି ରଜ ଗୀତ ଗାଉଥାନ୍ତି । “ରଜ ଦୋଳି କଟମଟ ମୋ ଭାଈ ମୁଣ୍ଡରେ ସୁନା ମକୁଟଲୋ” ଗୀତରେ ଫାଟି ପଡେ ପରିବେଶ । ପେଙ୍ଗାରେ ଦୋଳି ଉଡିଯାଏ ମାଟିରୁ ଆକାଶ ଆଡେ । ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକାଙ୍କ ବାଗୁଡି ଖେଳ, ଲୁଡୁ, ତାସ୍, ପଶାପାଲିର ଆସର ସହ ଆଈ ମା’ ଖିଲିପାନର ମହକ । ଚାକିରୀଆ ସ୍ୱାମୀର ଫେରନ୍ତା ବାଟକୁ ନୂଆ ବୋହୁଟି ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ । ଗାଁ ପୁଅ ମୋଟା ଅଙ୍କର ଦରମା ନେଇ ଘରକୁ ବାହୁଡି ଥାଏ । ନୂଆ ବାହା ହୋଇଥିବା ଝିଅ ଶାଶୁଘରୁ ଆସିଥିବା ରଜ ଭାରର ମିଠେଇ ବାସ୍ନା । ପହିଲି ଆଷାଢର ଚୁପଚାପ ପରିବେଶରୁ ନାନା ପ୍ରକାର ପିଠା ପଣାର ବାସ୍ନା ରଜର ଅପୂର୍ବ ଅନୁଭବ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହୋଇଥାଏ । ଚିତାକୁଟା କେଲୁଣୀର ଗୀତ ଓ କେଲୁଣୀର ରଙ୍ଗିନ ଡାଲାରେ ବେପାର ଏକ ସୁନ୍ଦର ପରମ୍ପରା ହୋଇଥାଏ । ଆଧୁନିକ ଜୀବନ ଧାରାରେ ବି ଓଡିଶାର ଏହି ପର୍ବ ତା’ର ମହତ୍ତ୍ୱ ଓ ମହକକୁ ବଜାଇ ରଖିଛି ।